در تلویزیون آمریکا چه می گذرد / هرچقدر بی بندوبارتر، بهتر!
در سال 1939 جعبه جادویی تلویزیون در شهر نیویورک، به جامعه آمریکا معرفی شد. در 1941 این جعبه جادویی توانست مجوز اولین ایستگاه خود را برای برنامه های تجاری و تبلیغاتی کسب کند. با شروع جنگ جهانی دوم گسترش و رشد تلویزیون به تعویق افتاد. اما با پایان جنگ و طی سال های پس از آن جادوگری جعبه تلویزیون کاری کرد که در سال 1965 در 93 درصد از خانه های آمریکا، مردم تلویزین تماشا می کردند. این نفوذ روز به روز دامنه دارتر شد و به جایی رسید که آمریکایی ها به گذراندن ساعات زیادی از عمر خود با تلویزیون عادت کردند.

برنامه های تلویزیون آکنده از ترویج خشونت و صحنه های شهوانی و تحریک آمیز جنسی بود که روز به روز به دریدگی و بی حیایی آنها افزوده می شد. بدین ترتیب تلویزیون به یک عامل فرهنگی و سیاسی بسیار کارآمد در دستان برنامه ریزان جامعه آمریکا تبدیل شد که از طریق آن علاوه بر شکل دهی به اذهان عمومی، ایدئولوژی، سبک زندگیو ارزش های مورد نیاز برای پیشبرد سیاست ها را به مردم معرفی و تبلیغ می کردند. از مهمترین این اهداف حیا زدایی و به تباهی کشیدن اخلاقیات سنتی مردم آمریکا بوده است. طبق آمارهای منتشره هم اکنون آمریکایی ها به طور متوسط روزانه بیش از 4 ساعت تلویزیون تماشا می کنند که حدود 90 دقیقه بیشتر از حد متوسط دنیاست. این مقدار سرگرم شدن با تلویزیون توانسته است ارتباطات اعضای خانواده و سرگرمی های افراد را با توجه به ترویج خشونت و سکس تحت تاثیر قرار داده و اخلاق و کردار کودکان و نوجوانان را تغییر دهد.

اعتیاد شدید جامعه آمریکا به تلویزیون
آمریکایی ها هر روز به طور میانگین بیش از 4 ساعت تلویزیون تماشا می کنند که معادل دو ماه در سال است. به عبارت دیگر یک آمریکایی 65 ساله حدود 9 سال از زندگی اش را بدون وقفه در برابر تلویزیون نشسته است! 99 درصد خانه ها حداقل یک تلویزیون دارند و به طور میانگین در آمریکا 2?24 تلویزیون به ازاء هر خانه موجود است. 66 درصد خانه ها 3 و یا تعداد بیشتری تلویزیون دارند. به طور میانگین در هر خانه, تلویزیون به مدت 6 ساعت و 47 دقیقه روشن است. 66 درصد آمریکایی ها در حین خوردن شام تلویزیون تماشا می کنند و در هر سال آمریکایی ها در مجموع 250 میلیارد (نفر) ساعت تلویزیون تماشا می کنند. در صورتی که برای هر ساعت به طور میانگین 5 دلار حقوق در نظر گرفته شود؛ تماشای تلویزیون برای آمریکا سالانه 1?25 تریلیون دلار هزینه دارد. 56 درصد آمریکایی ها کانل های پولی را تماشا می کنند. روزانه 6 میلیون فیلم ویدیویی نیز در آمریکا به اجاره داده می شود و 49 درصد امریکایی ها اعتراف می کنند که بیش از حد تلویزیون تماشا می کنند.

کاهش حساسیت آمریکایی ها نسبت به بی حیایی در تلویزیون است.
کودکان آمریکایی در هفته به طور میانگین 1680 دقیقه را با تلویزیون می گذرانند. این در حالیست که والدین آمریکایی به طور میانگین فقط 3?5 دقیقه در هفته به گفتگوهای سازنده و معنی دار با کودکان خود می پردازند. 70 درصد از مراکز نگهداری کودکان از تلویزیون برای سرگرم کردن بچه ها استفاده می کنند. 73 درصد از والدین خواهان محدود کردن دسترسی کودکان به برنامه های تلویزیونی هستند. 54 درصد کودکان 4-6 ساله آمریکایی بیشتر تمایل دارند تلویزیون تماشا کنند تا اینکه با پدرشان باشند.

یک جوان آمریکایی در سال حدود 900 ساعت را در مدرسه می گذراند اما 1500 ساعت با تلویزیون سرگرم است. یک کودک آمریکایی تا اتمام دوره تحصیلات ابتدایی خود 8000 صحنه قتل در تلویزیون را دیده است که این تعداد تا 18 سالگی به 200000 مورد می رسد. 79 درصد آمریکایی ها معتقدند تلویزیون در افزایش خشونت در زندگی عادی نقش اصلی را دارد. یک کودک آمریکایی در سال حدود 20 هزار تبلیغ تلویزیونی 30 ثانیه ای می بیند و یک فرد 65 ساله در طول عمر خود 2 میلیون آگهی تلویزیونی دیده است. 92 درصد از آمریکایی ها معتقدند آگهی های تلویزیونی کودکان را مصرف گرا بار می آورد.
تلویزیون: جعبه بی حیا
تلویزیون آمریکا آزادانه بی بندوباری جنسی را تبلیغ می کند. در اثر عادی نشان دادن روابط جنسی خارج از چارچوب خانواده در طی چندین دهه گذشته در برنامه های مختلف تلویزیونی، امروز جامعه آمریکا به شدت در مسائل جنسی غرق شده است. زمانی مردم آمریکا از شرم و حیا برخوردار بودند اما اکنون فرهنگ جا افتاده به وسیله تلویزیون مبنی بر این اصل است که: “هرچقدر بی بندوبارتر، بهتر! ” در نتیجه آمریکائی ها از اینکه روابط جنسی متنوعی داشته باشند احساس غرور و موفقیت می کنند.
طی سال های اخیر تعداد صحنههای سکسی در برنامههای تلویزیونی آمریکا چندین برابر شده و تلویزیون آمریکا پر از ایما و اشاره ها، شوخی ها و کنایه های جنسی است. این نوع ارجاعات جنسی در بیش از 70 درصد برنامههای تلویزیونی آمریکا دیده می شود به طوری که از هر ده سکانس تلویزیونی، هفت سکانس آن به گونهای با سکس در ارتباط است. بدین ترتیب جوانان آمریکایی که به طور میانگین حدود بیست ساعت در هفته را صرف تماشای تلویزیون میکنند؛ در معرض بمبارانی از تبلیغات برای بی بندوباری هستند که نتیجه آن وقوع هزاران تجاوز به عنف، گسترش بیماری های جنسی و صدها هزار سقط جنین در هر سال است.
