پایگاه مقاومت بسیج شهدای بلسبنه

شاید بسیار شنیده باشید سؤالاتی هم چون: موضوع فلسطین به ما چه ارتباطی دارد؟! / چرا با وجود تمامی گرفتاری ها و مشکلات داخلی بازهم باید به فکر مسأله فلسطین باشیم؟! ... و سؤالاتی از این دست؛ که در این نوشتار سعی در پاسخ گویی مناسب و دقیق به این شبهات و سؤالات غیرواقعی را داریم. 

 «من از عموم مسلمانان جهان و دولتهای اسلامی می خواهم که برای کوتاه کردن دست این غاصب [اسرائیل] و حامیان آن بهم بپیوندندوجمیع مسلمین جهان را دعوت می کنم که آخرین جمعه ماه مبارک رمضان را که از ایام قدر است و می تواند تعیین کننده سرنوشت مردم فلسطین نیز باشد را بعنوان روز قدس اعلام نمایند.»

جملات بالا بخشی از سخنان تاریخی حضرت امام (ره) است که سرآغاز جنبشی جهانی؛ علیه رژیم صهیونیستی بود و تا به امروز نیز افراد زیادی از سراسر جهان به این ندای معمار کبیر انقلاب، لبیک گفته و در این روز مقدس، با راهپیمایی های گسترده؛ انزجار و تنفر خود را از اقدامات و جنایات ددمنشانه این رژیم منحوس اعلام می نمایند.

اما بسی جای تعجب دارد که برخی افراد در داخل کشور، سعی در القای شک و شبهه در این موضوع اساسی جهان اسلام دارند و با طرح سؤالاتی نامربوط و بی اساس می کوشند که اذهان جامعه مسلمان ایران را از این مسأله مهم دور سازند.

نمونه بارز و عینی این امر، در راهپیمایی روز قدس سال 88 کاملاً مشهود بود که عده ای با سخنان و شعارهای نابهنجار و تفرقه برانگیز خود، سعی در کم اهمیت؛ یا بطورکلی بی اهمیت جلوه دادن موضوع فلسطین در نزد افکار عمومی کشور، داشته و با طرح مباحثی دشمن شادکن همچون موضوع "دوستی ایرانیان با ملت اسرائیل!" و سردادن شعارهایی هم چون "نه غزه، نه لبنان، ...!"؛ نه تنها دل مردم مسلمان ایران، بلکه دل هر آزاده ای که از دیدن عذاب فلسطینیان رنج می کشد را نیز به درد آورند.

اولین سؤال اساسی که در این مورد به ذهن می رسد این است که؛ مگر ممکن است در کشوری که داعیه حمایت از فلسطین را داشته و خود را از پیشگامان در این عرصه می داند، چنین اقدامات ضدارزشی رخ دهد؟!

شاید برخی افراد بگویند که این افراد هنجارشکن، عده ای قلیل و اندک بوده اند، اما همین عده کم نیز ممکن است با بسط و القای تفکرات التقاطی خود اذهان مردم؛ بالاخص جوانان ما را تخریب نموده و از آنها درجهت اهداف شوم خود سوءاستفاده نمایند.

پس همین امر نیز وظیفه ما را دربرابر این تفکر انحرافی، مضاعف می کند که با تبیین و تشریح صحیح مسائل و بالابردن سطح آگاهی همگان در موضوع فلسطین، درجهت مقابله با آن برآییم.

شاید بسیار شنیده باشید سؤالاتی هم چون:
-موضوع فلسطین به ما چه ارتباطی دارد؟
-چرا با وجود تمامی گرفتاری ها و مشکلات داخلی بازهم باید به فکر مسأله فلسطین باشیم؟ 
 
...و سؤالاتی از این دست؛ که در این نوشتار سعی در پاسخ گویی مناسب و دقیق به این شبهات و سؤالات غیرواقعی را داریم:

1-ما بعنوان یک مسلمان وظیفه داریم از هم کیشان و هم مذهبان خود درمقابل دشمنان مشترک، سکوت را جایز ندانسته و از آنها دفاع نماییم.
در این مورد چه در کتاب الله و چه در فرموده های پیامبر اکرم(ص) و اهل بیت(ع)، تأکید و سفارش فراوان شده است.

دین اسلام، دین رحمت و عطوفت و حمایت بین دوستان است و گرایشات قومی و نژادی و گروهی درآن راه ندارد. پس سخن به میان آوردن از اینکه ما ایرانی هستیم و منازعه بین عرب و عجم مسبوق به سابقه بوده و مارا چه به حمایت از اعراب؛ کاملاً مردود است.

در قرآن خدا آمده است: «محمّداً رسول الله الذین معوا اشداء علی الکفّار رحماء بینهم»(فتح/29) که این آیه اشاره مستدل و مستقیم بر وحدت و یکپارچگی و مهربانی با هم کیشان و هم مسلکان و برخورد شدید و قاطع با کفار و ظالمان داشته و دارد که مصداق عینی "الکفّار" در جهان امروزی آمریکا و اسرائیل غاصبند.


2-هویت ملّی ایرانیان درتضاد آشکار با موجودیت اسرائیلیان قرار دارد بطوریکه هیچ وجه اشتراکی فی مابین ما و آنها وجود نداشته و ندارد.
عقاید، افکار، آداب، سنن، اندیشه، اعتقادات، نگرش و دریک کلام منافع ایران و اسرائیل در برابر هم قرار دارند که این امر نیز لزوم مبارزه با آنها را دوچندان می کند.

بعنوان مثال؛ ترویج ایران هراسی و نشان دادن چهره ای موحش از ایران و ایرانی در نزد افکار عمومی بین الملل؛ ترور ناجوانمردانه دانشمندان هسته ای جمهوری اسلامی؛ تجهیز و تعلیم گروهک های ضد انقلاب در جهت اقدامات خرابکارانه در ایران و قربانی کردن هموطنان بی گناه و هم چنین جای دادن فرقه ها، گروه ها و سازمان های معاند و مخالف با مردم و نظام اسلامی ایران؛ تنها گوشه ای از فعالیتهای این رژیم درجهت ضدیّت با ملت و نظام جمهوری اسلامی است که می توان به آنها اشاره کرد.

عده ای در داخل کشور این شبهه را مطرح می کنند که مگر ما با اسرائیل درحال جنگ رودررو و مستقیم هستیم که در مواجهه با آن تا این حد شدت عمل به خرج می دهیم؟!

در پاسخ به این افراد می بایست به چند نکته ضروری اشاره کرد:
احتمالاً این روزها در میان مردم و رسانه های گوناگون، واژه ای بنام "جنگ نرم" را زیاد شنیده باشید.

همانطور که از نام آن نیز پیداست؛ جنگ نرم، جنگی تن به تن و مستقیم، همانند جنگهای معمول نیست بلکه هدف از این نوع مقابله، ایجاد انحطاط فکری و عقیدتی در میان مردم هر کشوری، بوسیله رسانه های دیداری و شنیداری مهاجم، می باشد. حال می بایست این نکته را متذکر شد که ما در عصر حاضر در جنگ نرم با آمریکا و اسرائیل و هم پیمانان آنها بسرمی بریم که جنگی حتی سخت تر و فرسایشی تر از 8سال دفاع مقدس است. از این رو باید با تمامی قوا و ابزارهای کارآمد موجود درمقابل این هجمه تهاجمات نرم ایستادگی کرد.

درست است که ما با اسرائیل مرز مشترک نداشته و ظاهراً از جانب این رژیم خطری را احساس نمی کنیم ولی واقعیت امر حاکی از تهاجم وسیع این رژیم بشکل نرم است.

زمانی که ما در کشور اسلامی خودمان مواردی چون روز قدس سال88 را مشاهده می کنیم با اندکی تأمل درمی یابیم که درجنگ نرم کنونی جواب "تک" رسانه ای دشمن را با "پاتک" افزایش آگاهی عموم درباره وجوب دفاع از مقاومت مردم مظلوم فلسطین؛ نداده ایم.

این امر مؤید آن است که دشمن صهیونیستی نه تنها تالب مرزها بلکه تا درون خانه و خانواده و اذهان ما نیز پیشروی کرده و ما هم چنان با موضع تساهل و تسامح به این قضایا می نگریم.


البته امروزه نمی توان گفت که ما با اسرائیل هم مرز نیستیم زیرا گزارش های موثق حاکی از ایجاد پایگاه ها و حضور نیروهای اسرائیلی در مرز مشترک ما با کشورهایی چون؛ جمهوری آذربایجان، ترکیه، منطقه خودمختار کردستان عراق و... است.

به هرحال بحث و بررسی پیرامون ابعاد تهاجم دشمن صهیونیستی احتیاج به زمان و مجالی فراوان دارد اما این قبیل نوشتارها، تلنگری به من و شماست تا اندکی به فکر فرو رویم و بدانیم اسرائیل نه فقط غاصب سرزمین مسلمین فلسطینی، بلکه دشمن مشترک تمام مسلمانان عالم است و مطمئناً پس از فارغ شدن از موضوع فلسطین و براساس شعار کذایی؛ "از نیل تا فرات" آرام نخواهد نشست و لکه ننگ آن دامان تمامی بلاد اسلامی را خواهد آلود.

پس بیاییم پیش از علاج واقعه‌ی نامبارک وقوع سلطه ی این رژیم بر قدس شریف، با نمایش بصیرت و آگاهی خود در روز قدس 92 و نشان دادن خشم و تنفر خود از این غاصبان صهیونیست، وارثی صالح برای نیاکان و پیشوایان ظلم ستیز خود باشیم.